چگونه نقشه‌های تولید را بخوانیم؟

یادگیری نحوه تفسیر یک طرح تولید می‌تواند بسیار دشوار باشد زیرا مواد زیادی برای دانستن وجود دارد. دانستن اینکه چه چیزی را باید جستجو کرد و آن اجزا چه چیزی را نشان می‌دهند، هنگام تفسیر یک نقشه تولید بسیار مهم است.

طرح‌های تولیدی، تصاویری هستند که برای کمک به خواننده در درک چگونگی ایجاد و کارکرد یک محصول یا دستگاه خاص ایجاد می‌شوند. نقشه‌ها به صورت دستی یا با کمک نرم افزارهای تخصصی توسط طراح ساخته می‌شوند. آنها طرح‌هایی را براساس یک مقیاس خاص ایجاد می‌کنند، بنابراین نقشه‌ها یا به طور قابل توجهی کوچکتر یا بسیار بزرگتر از محصول نهایی هستند.

چگونه نقشه تولید را بخوانیم؟

تنها عملکرد یک طرح، نمایش تمام مشخصات یک قطعه است.

ساخت طرح‌های اولیه نقشه تولید:

نقشه‌ها و طرح‌هایی که به منظور هدایت ساخت و تولید یک محصول ایجاد می‌شوند، نقشه‌های تولید را تشکیل می‌دهند. این نقشه‌ها یک روش برنامه‌ریزی شده، الزامات، استانداردها و غیره را ارائه می‌دهند که در صورت رعایت آنها منجر به توسعه، ساخت یا تولید یک ابزار یا محصول می‌شود. نقشه‌های مهندسی دسته وسیعی از نقشه‌ها هستند که شامل طرح‌های تولیدی می‌شود.
طرح تولید نوعی دارایی نامشهود است که براساس علم ارزیابی کسب و کار، این پتانسیل را دارد که برای صاحب خود پاداش‌های مالی به همراه داشته باشد.
تحلیلگران ارزیابی کسب و کار از روش‌هایی تحت روش‌های ارزیابی بازار، دارایی و درآمد برای تعیین ارزش بازار منصفانه طرح‌های تولیدی استفاده می‌کنند.
برای چیدمان طرح تولید باید از میز تخت و چراغ مطالعه استفاده شود.
در نور کم، خواندن بسیاری از طرح ها به دلیل خطوط نازک دشوار است.
اگر می خواهید یادداشت برداری کنید، کاغذ و خودکار را در نزدیکی خود نگه دارید.
به تحملی که طرح اولیه برای آن مجاز است توجه کنید.
مقدار تفاوت بین مقیاس طرح و محصول تولیدی ممکن است وجود داشته باشد و به آن تحمل گفته می‌شود.

>>> بلوک‌های اطلاعاتی

مهندسان برای اینکه به خواننده بگویند چاپ متعلق به چه کسی است، شماره قطعه و توضیحات، همچنین جزئیات مربوط به مواد و پایان، اطلاعات مهم زیادی را در بلوک‌ها وارد می‌کنند. گوشه سمت راست پایین نقشه جایی است که بلوک‌های اطلاعاتی در آن قرار دارند.

هنگامیکه اطلاعات موجود در یک بلوک غیرضروری است یا تصمیم‌گیری نشده است، ممکن است گاهی اوقات خالی بماند. از منظر تولید، هرچه اطلاعات بیشتر باشد بهتر است و برای جلوگیری از فرضیات باید تمام جاهای خالی پر شود.

اینها برخی از بلوک‌های اطلاعاتی هستند:

بلوک عنوان: در گوشه سمت راست پایین طرح، حاوی اطلاعات زیر است:

نام: کسی که نقشه، شرکت یا سازمان را ایجاد کرده یا مالک آن است.
آدرس: محل کسب و کار یا سازمان.
نام و تاریخ: مهندسین مسئول که نقشه را ایجاد، بررسی و تایید کردند.
نام قطعه/توضیحات: توضیح می‌دهد که جزء چیست.
شماره قطعه/طراحی: شماره داده شده برای شناسایی جزء.
Revision: تعیین می‌کند که کدام نقاشی درست است.

مقیاس (اختیاری): نسبت اندازه واقعی قطعه به اندازه آن در طرح. می توانید آن را به صورت 1:1 یا 1=1 بنویسید. عدد اول به اندازه واقعی قطعه اشاره دارد، در حالیکه عدد دوم نشان دهنده چاپ است.

به عبارت دیگر، 1:2 نشان‌دهنده اندازه چاپی است که دو برابر اندازه واقعی است. در حالی که 3:1 نشان می‌دهد که اندازه در واقع سه برابر اندازه‌ای است که روی پوستر به تصویر کشیده شده است.

بلوک تجدید نظر: یک بلوک بازبینی در گوشه سمت راست بالا علاوه‌بر ویرایشی که در بلوک عنوان نشان داده شده است، وجود دارد. بلوک بازبینی اطلاعاتی را در مورد تغییرات خاصی که برای اجرای ویرایش انجام شده است ارائه می‌دهد.

بازبینی، خلاصه‌ای از تغییرات انجام‌شده، تاریخ و تأیید بازبینی، همگی در بلوک بازبینی گنجانده شده‌اند.

بلوک لایحه مواد (BOM): یک بلوک لایحه مواد، که حاوی لیستی از هر آیتم مورد نیاز برای پروژه یا مونتاژ است، برای قطعاتی که نیاز به مونتاژ دارند، نیاز به سخت‌ افزار برای افزودن به قطعه دارند یا کیت‌هایی از قطعات هستند، وجود دارد.

مخفف BOM که می‌توان آن را "بمب" تلفظ کرد، مخفف "Bill of Materials"، "Parts List" یا "Schedule" است. BOM شامل شماره قطعه، نام یا توضیحات، مشخصات مواد (در صورت وجود)، و مقدار مورد نیاز برای آن کالا است. در چاپ، BOM را می‌توان در تعدادی از مکان‌ها یافت. دو مکان معمولی مستقیماً بالای Title Block یا در گوشه سمت چپ بالا قرار دارند.

خطوط: درک هر نوع خط و معنای آن مهم است. سه نوع مختلف از خطوط وجود دارد:

خطوط مرکزی: طراحی شده برای نمایش مرکز هندسی دقیق مجموعه. آنها از یک سری خط تیره به تدریج طولانی‌تر و کوتاه‌تر تشکیل شده‌اند.

خط پنهان: لبه‌ای را نشان می‌دهد که در پشت صورت پنهان است.

خط فانتوم: اغلب برای به تصویر کشیدن یک شی متحرک در یک محیط متمایز استفاده می‌شود. این نماد همچنین برای نشان دادن یک شکست استفاده می‌شود زمانیکه یک مانع از استفاده از یک نوع معمولی شکست جلوگیری می‌کند.

خط قابل مشاهده: پرسپکتیو مناسب یک لبه را نمایان می‌کند.

بلوک برنامه: واحد بزرگ‌تری که شامل قطعه یا مجموعه روی طرح است، مستقیماً یا با ارجاع در بلوک برنامه در طرحی برای یک قطعه یا مجموعه شناسایی می‌شود.

شماره طرح یا شماره مدل مجموعه بزرگتر زیر، که واحد یا مجموعه کوچکتر جزء آن است، در ستون مونتاژ بعدی (NEXT ASS'Y) فهرست می‌شود.
شماره مدل یا شناسه معادل جزء واحد مونتاژ شده در ستون USED ON نمایش داده می‌شود.

بلوک تحمل: بلوک تحمل، همچنین به عنوان بلوک تحمل عمومی شناخته می‌شود، معمولا در گوشه پایین وسط یا پایین سمت راست طرح یافت می‌شود.

تلورانس‌ها برای ابعادی که به صراحت در نقشه ذکر نشده‌اند در بلوک تلورانس مشخص می‌شوند.

این می‌تواند برای معیارهای ناهمواری سطح یا واحدهای ابعاد (متریک یا امپریالیستی) پلان اعمال شود.

>>> واحدهای اندازه‌گیری

واحدهای چاپ بسیار مهم هستند زیرا تفاوت قابل توجهی بین 25.4 میلی‌متر و 25.4 اینچ وجود دارد. اندازه‌گیری اغلب در بلوک عنوان یا بلوک تلورانس یادداشت می‌شود، اما ممکن است در مکان‌های دیگر طرح مانند یادداشت‌ها نیز ظاهر شود.

اگرچه واحدهای زاویه‌ای به همان اندازه قابل توجه هستند، معمولاً به دلیل تفاوت بین درجه و درجه اعشار، دقیقه و ثانیه، ابهام کمتری در اطراف آنها وجود دارد.

[caption id="attachment_2984" align="aligncenter" width="568"] نقشه تولید[/caption]

انواع پیش‌بینی:

به نمایش‌های مختلف قطعات در یک نقشه، پیش‌بینی می‌گویند.
این اساساً به این معنی است که همان قسمت را می‌توان به روش‌های مختلفی نشان داد.

پروژکشن زاویه اول، که اغلب به عنوان کنوانسیون اروپایی شناخته می‌شود، تکنیکی است برای نشان دادن نماهای مختلف قطعه به گونه‌ای که گویی به سمت خود چرخیده است.

کنوانسیون آمریکایی پرتاب زاویه سوم شامل نمایش نماهای متعدد قطعه به گونه‌ای است که گویی در یک کاسه قرار گرفته و به سمت سایر نماها قرار گرفته است.

ممکن است به چالش کشیدن پیش‌بینی‌ها در کلمات باشد.

فقط به خاطر داشته باشید که روش طرح زاویه اول یک روش فلاپ و روش طرح زاویه سوم روش رول است.

انواع تلورانس‌ها:

یک بعد را می‌توان به طرق مختلف تحمل کرد. روش‌های ابعاد مستقیم یک ویژگی با تلورانس‌های استاندارد در زیر فهرست شده‌اند. میزان تحمل برای GD&T موضوعی کاملاً متفاوت است.

تلرانس‌های حدی: تلورانس‌های حدی محدوده قابل قبولی را برای بعد مشخص می‌کنند. هیچ محاسباتی لازم نیست. فقط کافی است آن را در محدوده نگه دارید.

تلورانس‌های یک طرفه: زمانیکه تغییر مجاز فقط در یک جهت می‌تواند رخ دهد، مانند مثال زیر، از تلورانس‌های یک طرفه استفاده می‌شود. در این حالت قطر قطعه نمی‌تواند بیشتر از 6 میلی‌متر باشد.

تلورانس‌های دوطرفه: تلورانس‌های دوطرفه دارای اندازه اسمی و تلورانس در دو جهت مثبت و منفی هستند. آنها اغلب به عنوان تحمل مثبت یا منفی نامیده می‌شوند. این تلورانس لازم نیست در هر دو جهت برابر باشد، اما اغلب اینطور است. تلورانس‌های دوطرفه که اجازه نوسانات بیشتر در یک جهت را می‌دهد، گاهی دیده می‌شود.

>>> حروف و اعداد منطقه

بین خطوط قرمز، پرینت‌ها دارای حاشیه‌ای هستند که شامل حروف و اعداد است.
برای مکان‌یابی و شناسایی مناطق خاصی از چاپ، از این حروف و اعداد به عنوان نوعی نقشه استفاده می‌شود.
از پایین به بالا، حروف بر‌اساس حروف الفبا مرتب شده‌اند. از راست به چپ، اعداد به ترتیب عددی مرتب شده‌اند. در نتیجه باید مناطق را از راست به چپ بخوانید.

>>> یادداشت‌ها و مشخصات

از آنجاییکه کامپوننت به صورت بصری و در ابعاد بر روی طرح ترسیم شده است، اغلب جزئیات بیشتری در مورد قسمت وجود دارد که به صورت گرافیکی قابل مشاهده نیست اما در یادداشت‌ها و مشخصات ارائه شده است، که معمولاً در گوشه سمت چپ بالا یا پایین طرح یافت می‌شوند.

یادداشت‌ها جزئیات بیشتری در مورد قسمت هستند. از سوی دیگر، مشخصات به یک سند یا بیانیه واقعی اشاره دارد که نحوه تولید، کنار هم قرار دادن و نگهداری قطعات را مشخص می‌کند.

>>> مراحل مربوط به خواندن نقشه‌ها

طراحی مهم‌ترین جزء یک چاپ تولیدی است. توانایی به تصویر کشیدن نقاشی، حیاتی‌ترین جنبه خواندن چاپی است.
دانستن اینکه مولفه واقعی چگونه به نظر می‌رسد نیاز به ظرفیت تجسم ذهنی بخشی از نقاشی دارد.

قبل از اینکه بتوان یک قطعه را از روی چاپ ایجاد کرد، سازنده باید آن را تصور کند. یک بازرس اغلب پس از ساخت یک قطعه را بررسی می‌کند تا از مطابقت آن با نقشه اطمینان حاصل کند. قسمت واقعی و نقاشی باید مطابقت داشته باشند.

بلوک های اطلاعاتی را پیدا کنید و آنها را بخوانید:

بلوک‌های عنوان و ویرایش، که اکثریت داده‌های شناسایی طرح را تشکیل می‌دهند، از جمله این بلوک‌ها هستند.

بلوک‌های اطلاعاتی شامل همه شناسه‌های طرح، مانند نام مؤلفه، بافت سطح و کاربرد مورد نظر و همچنین شماره طرح یا شماره قطعه مربوط به مؤلفه و کسب‌ و کار یا مهندس سازنده آن است.

همراه با شماره مرجع و منطقه که محل استفاده موردنظر قطعه را در هنگام ساخت مشخص می‌کند، آنها همچنین شماره تجدیدنظر را برای طرح اولیه ارائه می‌دهند.

علاوه‌بر سایر بلوک‌های اطلاعاتی، بلوک مقیاس نیز ممکن است اطلاعات مقیاس را ارائه دهد.

فهرست مواد را بررسی کنید:

نقشه تولیدی باید این لیست را در صفحه اول داشته باشد. اجزا و تجهیزات مورد نیاز برای ساخت صحیح هر جزء نشان داده شده در پلان در لیست مواد ذکر شده است.

کلید را پیدا کن: کلید یک طرح اولیه تولید را می‌توان در نزدیکی لبه صفحه یافت و آن شامل مقیاسی است که در آن طرح‌ها ساخته شده‌اند و همچنین جزئیات اضافی در مورد نحوه تفسیر آنها، مانند اندازه‌گیری‌ها و توضیح نمادهایی که استفاده شده است.

علاوه بر این، فهرستی از کلمات اختصاری مورد استفاده در طرح را همراه با تعاریف آنها ارائه می‌دهد. در برخی شرایط، کلید و اطلاعات اضافی در مورد نقاشی در صفحه اول طرح قرار می‌گیرد.

برنامه ها را به طور کلی تجزیه و تحلیل کنید: برای درک جزئیات در نقشه‌ها، لازم است با مؤلفه در حال توسعه و ساخت آشنا باشید. سعی کنید ابتدا با تجزیه و تحلیل اجزای بزرگتر نمودار، درک کنید که چگونه اجزای بزرگتر با هم قرار می‌گیرند.

جزئیات خاص طرح را بررسی کنید: پس از راحت شدن با بخش‌های اصلی طرح، به جنبه‌های کوچکتر و پیچیده‌تر طرح توجه زیادی داشته باشید. این مشخصات جزء ضروری فرآیند ساخت قطعه خواهد بود.

خطوط را مطالعه کنید: اکثر عناصر یک طرح، خطوط ترسیم شده هستند. هر نوع خط معنای مشخصی دارد.

به عنوان مثال، یک لبه قابل مشاهده از جزء تمام شده، با یک خط جامد ضخیم نشان داده می‌شود.

مرز داخلی جزء تمام شده که از بیرون دیده نمی‌شود با یک خط نقطه نشان داده می‌شود.
خطوط نازکی که خط تیره‌های بلند و کوتاه را تکرار می‌کنند برای نشان دادن جایی که مرکز بخش‌های جزء قرار دارد استفاده می‌شود، در حالیکه خطوطی که در فلش‌ها به پایان می‌رسند برای نشان دادن فاصله معین استفاده می‌شوند.

5 مزایای ساخت طرح‌های اولیه

چرا برای تولید هر محصولی یک بسته نقشه با طراحی صحیح لازم است؟ به زبان ساده، از آنجایی که طرح‌های بد یک تن زمان و پول را تلف می‌کنند!

1. سادگی تعویض سازندگان:

هر سازنده‌ای باید بتواند یک طرح تولید حرفه‌ای را درک کند. این نشان می‌دهد که طرح‌های یکسان را می‌توان به تولیدکننده‌ای متفاوت داد تا تولید ادامه یابد، حتی اگر سازنده به طور مداوم قطعات پایین‌تری را ارائه کند، به طور مداوم ضرب‌الاجل‌ها را از دست بدهد، یا قیمت‌ها را افزایش دهد.

یکی دیگر از دلایلی که تولیدکننده اجازه نمی‌دهد طرح‌های تولید را توسعه دهد این است که آنها ممکن است از طرح‌های توسعه داخلی به عنوان ابزار چانه‌زنی استفاده کنند، در ازای نقشه‌ها قیمت‌های گزافی را تقاضا کنند یا حتی مالکیت طرح را ادعا کنند.
این امر اغلب مصرف‌کنندگان را مجبور می‌کند که فقط با تولیدکنندگان کار کنند، آنها می‌توانند شرایط همکاری خود را انتخاب کنند.

2. ارتباطات بهبود یافته:

سازنده و صاحب محصول می‌توانند از طریق طرح تولید ارتباط برقرار کنند. در نتیجه، باید هدف طراحی را به گونه‌ای برای سازنده توضیح دهد که آنها بتوانند به راحتی درک کنند. در صورت حذف هرگونه اطلاعات مهم، تولیدکنندگان ممکن است شکاف‌ها را با استانداردهای خود یا تخصص قبلی پر کنند.

این می‌تواند یک سناریوی چالش برانگیز باشد زیرا سازنده ممکن است همیشه از کل وسعت طراحی یا نحوه کار قطعه با سایر قطعات یا ماشین‌آلات آگاه نباشد.

برای جلوگیری از هرگونه عدم قطعیت، یک نقشه فنی واضح و حرفه‌ای تمام جزئیات مربوط به تولید را ارائه می‌دهد.
بهترین‌های هر دو جهان با طرح‌های جزییات جزئی ترکیب شده با نمای کلی سه‌بعدی ارائه می‌شود:

جزئیات کافی برای درست کردن قطعات و زمینه بصری کافی برای کمک به درک تصویر وسیع‌تر.

3. کوتاه شدن دوره تولید

طرح‌های تولید حرفه‌ای ممکن است زمان ساخت را به شدت کاهش داده و نیاز به زمان تصحیح خطا را از بین ببرد.

اگر یک تولیدکننده طرح‌های زیرمجموعه دریافت کند، ممکن است لازم باشد نقشه‌های فروشگاهی خود را بسازد تا کارکنانش بتوانند قطعات را تولید کنند.

با توجه به نیاز سازنده به کشف اینکه چگونه همه چیز به تنهایی با هم هماهنگ می‌شود و احتمال اینکه مشتریان در طول این فرآیند سوالات متعددی بپرسند، تاخیرهای قابل توجهی وجود خواهد داشت. حتی بدتر از آن، اگر سازنده از طرح‌های زیرمجموعه استفاده کند، قطعات و محصول ناقص خواهند بود، با اندازه‌های نادرست، پرداخت‌ها، جابجایی‌ها و سایر ایرادات ناشی از نقشه‌های زیر هم سطح، که ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد تا رفع شوند.

هر بار که نیاز به توضیح در مورد نقاشی است، زمان و پول از دست می‌رود. برای روشن شدن چیزی که می‌توانست به راحتی در طرح گنجانده شود، هم سازنده و هم مصرف‌کننده باید برنامه‌های فعلی خود را به تعویق بیندازند.

4. طرح‌های جدید محصول

مجموعه طراحی یک محصول جدید باید به روز شود تا تغییراتی را که ممکن است برای تولید یا عملکرد فراتر از مرحله نمونه اولیه ضروری بوده باشد، منعکس کند.

در صورت نیاز به طراحی مجدد در نتیجه ارزیابی عملکرد میدانی، نقشه‌های به روز می‌توانند بسیار مهم باشند. یک مجموعه طراحی مناسب زمان را برای تکرار بیهوده کار برای نسخه آینده محصول صرف می‌کند.

انجام اصلاحات در یک محصول ممکن است غیرممکن باشد زیرا یک مجموعه ترسیمی کمتر از حد، داده‌های دیجیتال از دست رفته یا طراح که نمی‌توانید با آن در تماس باشید. گاهی اوقات تنها راه برای ادامه ایجاد مجدد بسته طراحی کامل است.
مجموعه‌ای از طراحی‌های حرفه‌ای می‌تواند به شما کمک کند علاوه‌بر ارائه یک طرح درجه یک، در دراز مدت در زمان و هزینه خود صرفه جویی کنید.

5. حفظ ثبات و انطباق محصول به کنترل کیفیت بستگی دارد

چک لیست‌های بازرسی و آزمایش همراه با نقشه‌های تولیدی برای پاسخگویی به تولیدکنندگان و برای انتقال شفاف الزامات استفاده می‌شود.
هر زمان که یک جزء نیاز به تحمل خاصی دارد (مانند زمانیکه باید با سایر اجزا یا ماشین‌آلات مطابقت داشته باشد)، محاسبه باید دقیق باشد و تلورانس باید به صراحت در نقشه ذکر شود.

این قطعه توسط نماینده QC سازنده پس از تأیید مطابقت آن با تلورانس‌های ذکر شده در نقشه تأیید می‌شود. بدون اطلاعات تلورانس صحیح، ممکن است تولیدکننده مجبور شود تا حد امکان به تمام ابعاد یک نقشه پایبند باشد.

آنها ممکن است فکر کنند که این ابعاد به عنوان معیاری برای پذیرش یا رد موارد عمل می‌کند. یا ممکن است فکر کنند برخی از ابعاد ناچیز هستند، که نیاز به بازنگری گران قیمت دارد.

برای فعال کردن سریعترین و کم هزینه‌ترین تولید، یک طراح باهوش باید بیشترین میزان تحمل را برای یک مورد یا عملکرد خاص تعیین کند.

اندازه‌گیری‌های با دقت بالا که غیرضروری هستند (اما گاهی اوقات به طور پیش فرض برای سرعت بخشیدن به طراحی اضافه می‌شوند) هزینه‌ها را افزایش داده و باعث سردرگمی می‌شوند.

دقت بسیار زیاد زمان مورد نیاز برای عملیات ماشینکاری را طولانی می‌کند که می‌تواند باعث افزایش قابل توجه قیمت‌ها شود.
این افزایش هزینه به ویژه در مورد قطعات ماشینکاری شده معمول است. برای اطمینان از اینکه سازنده می‌تواند کارآمد کار کند و بازخوردی برای کنترل کیفیت ارائه دهد، ابعاد و تحمل‌ها باید دقیق باشند.

سایر جزئیات، مانند توضیحات مواد و پایان، یا اطلاعات خاص یک فرآیند، مانند استانداردهای جوش یا دستورالعمل‌های مونتاژ، نیز باید در طرح‌ها گنجانده شوند تا محصول به‌ طور مداوم در مقیاس و در طول زمان تولید شود.

موارد زیر برخی از زمینه‌های حیاتی است که یک سیستم ERP یا MRP (برنامه‌ریزی نیازهای مواد) می‌تواند در آنها مفید باشد:

نظارت بر هزینه‌های حمل و نقل
کنترل تولید
هزینه‌های در حال انجام کار را ارزیابی کنید

این راه حل‌ها به شما امکان می‌دهد تا به سرعت هزینه‌های ساخت و مواد خود را مشاهده کنید. این در نهایت محاسبه قیمت فروش شما را ساده می‌کند.

بایگانی و رسیدگی به نقشه‌ها

نحوه تا شدن پرینت‌ها با توجه به نوع و اندازه کمد بایگانی و همچنین محل علائم شناسایی روی پرینت‌ها تعیین می‌شود.

هنگام بایگانی پرینت‌ها به صورت عمودی (عمودی)، توصیه می‌شود علائم شناسایی را در بالا قرار دهید.

هنگام بایگانی فلت، آنها باید در گوشه پایین سمت راست بروند.

ممکن است گاهی اوقات از رول‌ها برای نگهداری چاپ‌های ساختمانی استفاده شود.

سوابق دائمی مانند نقشه‌ها مفید هستند. اما اگر قصد دارید آنها را به عنوان سوابق دائمی نگهداری کنید، باید مراقب آنها باشید. در اینجا چند دستورالعمل اساسی وجود دارد که مفید خواهد بود:

نگهداری مناسب چاپ‌ها
اگر چاپ‌هایی را که به اشتباه تا شده‌اند، دوباره تا کنید.
چاپ‌ها باید از نور مستقیم خورشید دور نگه داشته شوند زیرا محو می‌شوند.
از خیس شدن آثار چاپی یا ریختن گریس یا روغن روی آنها خودداری کنید.
چاپ‌ها ممکن است در نتیجه ناتوانی آن مواد در خشک شدن کامل غیرقابل خواندن شوند.
هرگز بدون کسب اجازه روی یک چاپ با مداد یا مداد رنگی حاشیه نویسی نکنید.
اگر به شما گفته شد که یک چاپ را حاشیه نویسی کنید، با استفاده از مداد رنگی مناسب، حاشیه نویسی را به عنوان بخشی دائمی از چاپ تبدیل کنید.
چاپ پس زمینه آبی با رنگ زرد (طرح) خوب به نظر می‌رسد.
به عنوان یک تولید کننده، باید انبار موجودی خود را پیگیری کنید. وضعیت موجودی شما تأثیر مستقیمی بر برنامه‌ریزی تولید، استفاده از افراد و ماشین‌آلات و استفاده از ظرفیت دارد.
زبان جهانی تولید، نقشه‌برداری است، زیرا اندازه‌گیری همه چیز است. دقت با خواندن آن و اجرای صحیح آن در عملیات شما تضمین می‌شود که منجر به رضایت مشتریان و تامین‌کنندگان می‌شود.
معادل نفهمیدن زبان در یک کشور غریب، نخواندن نقشه‌هاست.
به یاد داشته باشید که درک یک نقشه مهندسی بسته به پیچیدگی مونتاژ و سطح تجربه خواننده ممکن است کمی طول بکشد.

اگر می‌خواهید بیشتر بیاموزید، به دنبال دوره‌ای باشید که به شما نحوه خواندن و تفسیر صحیح نقشه تولید را آموزش می‌دهد و به شما درک بهتری از الزامات منحصر به فرد یک پروژه می‌دهد.